In het Brussels Gewest wonen nu ongeveer 100.000 studenten, dat is bijna één op de tien inwoners. Deze mensen lopen een bijzonder groot risico op armoede en zijn de voorbije jaren, waarin de ene crisis de andere kwam aflossen (inflatie, corona, energiecrisis, enz.), uiteraard nog kwetsbaarder geworden. Het is duidelijk dat deze situatie een grote uitdaging vormt voor de lokale en regionale maatschappelijke actoren. Welke oplossingen en toekomstperspectieven dienen zich aan?

In Brussel woedt momenteel een sociale crisis. Een crisis die zich in alle lagen van de bevolking nestelt, maar sommige mensen worden nog meer blootgesteld en getroffen dan anderen. Dat is het geval bij de studenten, die de voorbije jaren van de ene crisis in de andere zijn gesukkeld en maar al te vaak machteloos staan. Vandaag heeft een derde van de studenten in België te maken met deze bestaansonzekerheid. De vraag rijst dan ook welke wegen kunnen worden bewandeld om hen te helpen deze moeilijkheden te boven te komen.

In de eerste plaats moet er nogmaals op worden gewezen dat zij net als alle anderen rechten hebben. Ze hebben recht op maatschappelijke integratie, op onderwijs en op een waardige leefomgeving. Deze rechten worden in België niet altijd opgeëist of correct toegepast. Hoewel ons land al een aantal maatregelen in die richting heeft genomen (zoals het Geïndividualiseerd Project voor Maatschappelijke Integratie), is er nog een lange weg te gaan voordat we een volledig inclusief, toegankelijk en rechtvaardig model hebben. 

Het aantal studenten dat een beroep doet op het GPMI schommelt met een factor drie naar gelang van de gemeente, wat wijst op heel wat verschillen in armoede (en waarschijnlijk ook qua gelijke behandeling van personen tussen OCMW's).

Er zijn meerdere verbeteringen mogelijk. Meer middelen voor de organisaties, betere steun voor mensen uit laaggeschoolde milieus, een beter beurssysteem, gelijkschakeling van het niveau van voorbereiding tussen verschillende groepen personen, eenvoudigere en meer uniforme administratieve procedures… 

De mensen van op het terrein slaan een noodkreet. De situatie, gecombineerd met de socio-economische context, gaat achteruit. De oproep benadrukt eens te meer dat alle betrokken partijen moeten samenwerken wil men doeltreffend zijn en het probleem van de studentenarmoede in zijn totaliteit kunnen aanpakken.

Sprekers

  1. Het recht op maatschappelijke integratie, het studentenstatuut - Toekenningsvoorwaarden - Bevoegdheidsregels en het GPMI voor studenten

    Door Estelle DEVRIES, jurist bij de POD maatschappelijke integratie.

    Youtube clip (FR)
     
  2. De situatie van de studenten, uitgaande van de autonomie van de student en het recht op toegang tot het hoger onderwijs, de gelijkheid tussen de mensen die bij het OCMW aankloppen en de anderen, de impact van bepaalde beperkingen op het voortzetten van de studies en de ingewikkelde koppeling tussen wat het OCMW doet en wat de hogeschool doet

    Door Renaud MAES, socioloog en professor aan de universiteit.

    Youtube clip (FR) (tweede deel hier)
     
  3. Het basisinkomen voor studenten - Studentenjobs - De studieduur (vanaf wanneer is men voor het OCMW geen student meer? Vanaf wanneer stopt de steun van de Franse gemeenschap? Wie betaalt wat?) - De nood aan gelijkgetrokken praktijken? De billijkheid - Bijzondere aandacht voor middelbare scholieren

    Door Philippe DEFEYT, econoom, voormalig voorzitter van het OCMW van Namen.

    Youtube clip (FR)

  4. De studiekost - Studentenarmoede – Plan voor het optrekken van de arbeidsduur voor studenten van 475 uur naar 600 uur vanaf 2023

    Door Emila HOXHAJ, voorzitter van de Franstalige studentenfederatie.

    Youtube clip (FR)
     

Bekijk de hele webinar (FR)

Documents